بررسی اثرات محافظتی انار (punica granatum l.) بر آسیب سلولهای pc-12 ناشی از محرومیت سرم / گلوکز

مرگ سلولی به علت محرومیت سرم/گلوکز در سلولpc12 مدل مناسبی جهت بررسی ایسکمی مغزی و سایر اختلالات دژنراتیو سیستم عصبی می باشد. انار (punica granatum l.) به عنوان منبعی غنی از آنتی اکسیدان ها شناخته شده است. مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات محافظت کننده احتمالی عصاره هیدروالکلی و آبی پیه و آب انار، و نیز روغن دانه انار بر آسیب سلولی ناشی از محرومیت سرم/گلوکز در سلول های pc12 انجام گرفته است. سلول های pc12 در حضور محیط کشت dmem حاوی 10% سرم جنین گاو، 100 واحد در میلی لیتر پنی سیلین و 100 میکروگرم در میلی لیتر استرپتومایسین کشت داده شدند. متعاقب 2 ساعت پیش تیمار با غلظت های مختلف عصاره هیدروالکلی و آبی پیه و آب انار (µg/ml800-25/6) و نیز روغن دانه انار (µg/ml300-3/2)، سلول ها به مدت 6 و 12 ساعت در مجاورت محیط بدون سرم/گلوکز قرار گرفتند. میزان بقای سلولی به روش mtt و میزان محافظت ژنومی به روش آزمون کامت بررسی شد. مجاورت سلول ها با محیط بدون سرم/گلوکز به مدت 6 و 12 ساعت موجب کاهش بقای سلولی و افزایش تخریب غیر اختصاصی و متعاقبا افزایش طول مسیر مهاجرت dna سلول گردید. سمیت سلولی ناشی از محرومیت سرم/گلوکز در حضور عصاره هیدروالکلی و آبی پیه و آب انار کاهش یافته، میزان طول مهاجرت dna سلول نیز کاهش یافت، در حالیکه در حضور روغن دانه انار تغییری مشاهده نشد. پیه و آب انار با توجه به غنی بودن از مواد آنتی اکسیدانی و محافظت کنده عصبی، می توانند به عنوان افق هایی امید بخش در کنترل رخداد های پاتوژنیک ناشی از ایسکمی مغزی و بسیاری از بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی مد نظر قرار گیرند